Zawodowi kelnerzy – ESP dla dzieci
Kolejny prezent urodzinowy – tym razem od niesamowitej Anieli Tekieli, autorki bloga o kreatywnym nauczaniu języków obcych, twórczyni niesamowitej aplikacji Creative Lesson Planner.
Warto również zajrzeć do grupy Anieli, gdzie wspiera użytkowników swojej autorskiej aplikacji.
Osobiście uważam, że dzieci warto uczyć od najmłodszych lat i zawsze byłam przekonana, że uczenie języka zawodowego uda się także w najmłodszych grupach. Dzięki Anieli, sami możecie się o tym przekonać 🙂
Oto Zawodowi kelnerzy – ESP dla dzieci.
ETAP 1
1.Przygotowujemy karty obrazkowe zawierające część lub wszystkie słowa jakie mamy zamiar wykorzystać w trakcie lekcji. Część z tych słów lub wszystkie powinny być kompatybilne z treścią filmu jaki wykorzystany na początku zajęć, na przykład:
– food vocabulary do Learn Food Vocabulary | Video Flash Cards | ESL for Kids | Fun Kids English, Opublikowany 23 mar 2017
https://www.youtube.com/watch?v=YC1HfRDWwQQ&t=18s
– Food and Drinks, Armagan Citak Opublikowany 17 lis 2014
https://www.youtube.com/watch?v=NfgBEsqpljA
2. Rozdajemy uczniom wcześniej przygotowane karty obrazkowe w drodze losowania. Każdy uczeń powinien mieć identyczną liczbę kart (na każdego ucznia powinna przypadać co najmniej jedna karta).
3. Zadaniem uczniów będzie oglądanie docelowego filmu i podnoszenie swojej karty obrazkowej wtedy, kiedy dany produkt pojawi się w filmie w postaci obrazu lub zostanie wypowiedziany przez bohaterów.
4. Dodatkowo, uczeń który podniósł kartę wypowiada nazwę produktu na głos, po czym inni uczniowie robią wspólnie to samo. Nauczyciel zatrzymuje w tym momencie film, aby uczniowie mieli czas na powtórzenie nazwy produktu.
5. Kontynuujemy odtwarzanie filmu i powyższej procedury.
ETAP 2
1.Na początku zajęć demonstrujemy uczniom scenę z docelowego filmu, jaki zaraz zobaczą – na tej podstawie odgadują temat lekcji, na przykład:
[Order] May I take your order? Anything else? For here or to go. – English for Kids , English Singsing Opublikowany 29 lip 2015
https://www.youtube.com/watch?v=49QFHWIky-k&t=40
2. Po obejrzeniu filmu zadajemy uczniom dodatkowe pytaniami, tj. jaką sytuację widzieli, gdzie się ona odbywała, co robili bohaterowie, co mówili, co zamawiali, itp. Możemy zachęcić uczniów do skupienia uwagi na fragmentach, które jeszcze raz odtwarzamy, zatrzymujemy film i dopytujemy o to, co mówili w danym momencie bohaterowie (głównie w momentach kiedy odbywa się zamawianie potraw czyli po: May I take your order? / I’d like …/Anything else?/ Yes. X and Y, please./No, thank you. That’s it.). Uczniowie starają się powtórzyć te frazy.
3. Nauczyciel podchodzi kolejno do każdego ucznia (lub kilku wybranych uczniów) z plikiem kilku ilustracji obrazujących potrawy lub produkty spożywcze i wstępnie demonstruje drill jaki za chwilę wykonają uczniowie.
4. W oparciu o dialogi lub ich elementy z filmu nauczyciel pyta ucznia: May I take your order? i pokazuje zbiór ilustracji. Uczeń wybiera jedną lub dwie, które będą stanowić jego zamówienie i mówi „Yes. I’d like a sandwich, please.”
5. Dobieramy słownictwo i wyrażenia do możliwości uczniów. Możemy zmienić na bardziej łatwe do wymówienia lub dodać jeszcze inne, np. What can I help you?, Are you ready?, I’l have a …, please., A Sandwich, please., Here you are., Thank you., itp.
ETAP 3
1. Uczniowie pracują z wykorzystaniem obrazków, które otrzymali w etapie I. Tym razem wymieniają się nimi, np. podając swoje ilustracje uczniowi siedzącemu po lewej stronie (biorąc pod uwagę układ podkowy lub koła).
2. Uczniowie prowadzą krótkie dialogi na zasadzie drillu, który wcześniej demonstrował nauczyciel – uczeń A kieruje pytania do ucznia B siedzącego po prawej stronie, a uczeń B odpowiada wybierając jako zamawianą potrawę tę z obrazka/obrazków ucznia A.
3. Następnie uczeń B kieruje pytanie do ucznia C, który odpowiada w oparciu o kartę ucznia B.
4. Kontynuujemy do momentu, aż każdy uczeń wykona zadanie.
ETAP 4
1.Przygotowujemy kilka zestawów menu zawierającego różne produkty i potrawy w postaci ilustracji, nazw i ewentualnie cen. Menu może mieć postać kilkustronicowej książeczki lub jednej kartki formatu A4.
2. Dodatkowo, przygotowujemy zestaw takich samych obrazków, które następnie drukujemy w 2-3 egzemplarzach i wycinamy.
3. Rozkładamy obrazki w dogodnym miejscu – będzie ono stanowiło „kuchnię”, z której kelnerzy będą przynosić potrawy dla klientów, którzy je zamówili.
4. Karty menu rozdajemy uczniom, którzy wcielą się w rolę klientów restauracji.
5. W zależności od liczby uczniów w klasie możemy przeprowadzić zadanie w następujący sposób:
a. jeden z uczniów wciela się w rolę kelnera i z notesikiem lub karteczką wędruje po klasie i podchodzi do klientów, którzy za pomocą kart menu składają zamówienie
b. uczniowie w trakcie zadania posługują się wyrażeniami, które ćwiczyli w trakcie grillów wcześniej – kelner pyta czy klient chce złożyć zamówienie, a klient potwierdza i zamawia wybrane potrawy z menu
c. kelner zapisuje/zapamiętuje potrawy i udaje się do „kuchni”, gdzie wybiera z obrazków te, które są zgodne z zamówieniem
d. pozostali uczniowie obserwują sytuację i kontrolują, czy kelner zabiera poprawne ilustracje, czy nie, co komunikują wcześniej ustalonym
e. nauczyciel wspomaga uczniów w razie problemów
f. jeśli mamy możliwość, tworzymy bardziej autentyczną atmosferę poprzez zaopatrzenie uczniów w talerzyki i sztućce
ETAP 5
W ramach zadania domowego uczniowie robią własne menu z obrazków pochodzących z gazetek reklamowych dyskontów spożywczych. Za pomocą autorskich kart menu, na następnych zajęciach uczniowie będą powtarzali utrwalane struktury pracując w parach. Na przykład na następujących zasadach:
a. Uczeń A przyjmuje rolę klienta, a uczeń B kelnera.
b. Uczeń A składa ustne zamówienie kelnerowi na podstawie jego karty.
c. Uczeń B (kelner) na podstawie tego co słyszy, zaznacza kółeczkiem zamawiane potrawy na swojej karcie, a uczeń A weryfikuje, czy kelner poprawnie zrozumiał zamówienie.
d. Uczniowie zamieniają się rolami.
